'De leuke, gekke en sexy verhalen'

Zelf is Danny Ghosen geboren in Libanon. "Vaak weten mensen niet eens waar dat is. Ook word ik vaak voor een moslim aangezien." Volgens Danny liggen de vooroordelen vaak al klaar en dat kun je de mensen niet kwalijk nemen. "In het nieuws zie je vaak alleen maar ellendige dingen waardoor je toch een bepaald beeld krijgt van de Arabische wereld. Ik wil graag een andere kant van het gebied laten zien, de leuke, gekke en sexy verhalen vertellen."

Danny vindt de Arabische wereld een prachtige omgeving om te zijn ondanks alle ellende. "Er leven zoveel bijzondere mensen. Soms denk ik: hoe zou het eruitzien als we geen oorlogen zouden hebben?" Voor zijn programma mag hij deze mensen ontmoeten en dat geeft hem een klein beetje hoop dat het ooit goedkomt. "Al denk ik daarna vrij snel: we zijn zo ver verwijderd van echte vrede in het Midden-Oosten."

Vluchten uit Libanon

In Libanon groeide Danny op tijdens een oorlog. Desondanks dacht hij altijd een prima jeugd gehad te hebben: "Ik wilde helemaal niet weg, en wist ook niet dat we zouden gaan." Danny en zijn familie vluchtten aan het eind van de oorlog naar Nederland. Volgens hem is een grotere cultuurschok bijna niet mogelijk. "Je bent de ellende van bommen, beschietingen, onderdrukking en de onzekerheid die dat meebrengt gewend. En dan ineens zit je in een AZC in Drenthe. Als vijftienjarige denk je dan alleen maar: ‘wanneer gaan we terug naar Libanon?’ En langzamerhand besef je dat je niet teruggaat."

De programmamaker voelt een diepe liefde voor zijn geboorteland en voelt zich afgesneden. "Je hebt geen contact met de mensen die je kende en verlangt enorm terug naar je jeugd daar. In Nederland was alles kouder en killer, ook omdat je de taal niet spreekt." Het waren moeilijke jaren volgens Danny. Het gemis sloeg om in vervelend gedrag naar zijn ouders toe en misdragingen op school. "Maar van al deze dingen heb ik heel veel geleerd en ben ik geworden wie ik nu ben."

Ontdekking van de journalistiek

Het was voor Danny een lange weg om zijn bestemming als journalist te vinden. Hij volgde onder andere opleidingen tot schilder, automonteur en ondersteuner in de zorg voordat hij zich inschreef op de School voor de Journalistiek. "Mijn doel was, omdat ik Arabisch spreek, Midden-Oosten correspondent voor de NOS te worden. Pas op de opleiding merkte ik dat de journalistiek bij mij paste en dat ik werd gewaardeerd door docenten. Het gaf me echt een doel, om iets van het leven te maken."