‘Ik snap niet waarom we op dieren testen als we pedofielen en pedoseksuelen binnen handbereik hebben”, zegt de vrouw vanachter haar ensemble van zonnebril, hoodie en sjaal. Ze is een van de ‘pedojagers’ die Danny Ghosen donderdag filmde in Danny op straat, de voortreffelijke NTR-reportageserie waarin hij op zoek gaat naar groepen mensen die doorgaans moeilijk benaderbaar zijn.

Dat Ghosen toegang krijgt tot veel mensen, heeft alles te maken met zijn gesprekstechniek. Zijn vragen zijn hoofdzakelijk feitengestuurd („Hoe is dit begonnen”; „Wat doe je dan?”) en benoemen soms een probleem: „Dat ging er heel heftig aan toe.” Hij luistert goed, maar bewaart afstand. Ghosen wekt nooit de indruk overtuigd te zijn.

Intussen gaat het er inderdaad heftig aan toe bij de pedojagers. Ergens aan de rand van een nieuwbouwwijk stappen ze getweeën af op een man die meent online met een vijftienjarige afgesproken te hebben: „Wou jij kleine meisjes neuken? 32 centimeter is je pik toch? Haal ’m eruit dan!” De man wordt tegen de grond gewerkt. „Dit was nog zacht”, hoort Ghosen later – je vreest dat het waar is. Beyza Kilic, de enige activiste die herkenbaar in beeld wil, zegt als doel te hebben dat de pedoseksuelen zo bang worden dat ze „thuis moeten schuilen”.

Een eindoordeel over de eigenrichting slikt Ghosen in. Wat zijn reportages prettig maakt, is dat hij geen zoete broodjes bakt met de geïnterviewden, maar ook niet over hun hoofden de eigen morele superioriteit probeert uit te venten – een verleiding die veel interviewers bij controversiële onderwerpen moeilijk kunnen weerstaan.

Iets vergelijkbaars geldt voor Tim den Besten van wie, ook op donderdag, de reportageserie De outsiders (VPRO) te zien is. Die gaat over, inderdaad, buitenstaanders. Deze week waren dat mensen die weigerden zich te onderwerpen aan een pillenregime om van hun psychische ellende af te komen. In plaats daarvan vertrouwen ze op alternatieven zoals danstherapie of (ik wist niet dat het nog voorkwam) de liefde van Bhagwan. Den Bestens persoonlijkheid is duizendmaal theatraler dan die van Ghosen; hij roept dapper mee tijdens de schreeuwtherapie. Maar ook hij is helder over het punt waarop hij zijn gesprekspartners niet meer kan volgen.

Den Besten steeg vorige week tot grote hoogten in het gesprek met ‘complotrealist’ Emil, die al pratend van de ene ‘werkhypothese’ naar de andere sprong. Mark Rutte is ‘gescript’, hij wordt op afstand bestuurd door ‘handlers’. Een coronavaccin zal nanobots in onze aderen injecteren die ons mede dankzij het 5G-signaal ‘nog beter bestuurbaar’ maken. Den Besten voedde de motor van Emils theorievorming met mild gecultiveerde naïviteit: „Jij ziet de wereld op een heel andere manier dan ik!” „Er zit een regie achter?” „Black Lives Matter is niet echt?”

De mooiste kwam nadat Emil had uitgelegd waarom hij toch sprak met Mainstream Media-Tim: „In elk systeem ontstaan bij oververzadiging haarscheurtjes.” Den Besten: „Ik ben een haarscheurtje?!” – op een toon of hij die avond thuis nog eens diep ging nadenken of hij wel een haarscheurtje wilde zijn. Intussen gaf Emil zich helemaal bloot, tot stemverheffing aan toe. „Dat we in zo’n submatrix elkaar lúlkoek vertellen. Het gaat helemaal nergens over!”

Zo voeren de ogenschijnlijke tegenpolen Ghosen (42) en Den Besten (33) open gesprekken met mensen die de buitenwereld vaak met de grootst mogelijke argwaan bezien. Dat doen ze met een wapenrusting die bestaat uit nieuwsgierigheid, empathie en eerlijkheid. Of ze worden dankzij nanobots op afstand heel goed bestuurd, dat kan natuurlijk ook.