Danny op straat’ is messcherpe televisie
Tv-column Renate van der Bas
Bron: Trouw.nl
Perfect. Danny Ghosen had donderdag maar twaalf minuten zendtijd nodig – plus waarschijnlijk een paar liter adrenaline – om een van de rottigste actuele problemen te fileren: de hype onder sommige jonge jongens om over straat te gaan met enorme messen in hun kleding. Geïnspireerd door gemaskerde drillrappers die in hun clipjes stoer lopen te zwaaien met die troep. Je herkent er IS-trekjes in. In december werd de Haagse Bilal Aydin (20) gedood door dit soort jongens, toen hij iemand anders te hulp schoot.
‘Danny op straat’ behandelt het probleem in zes korte scènes, waarbij verder commentaar onnodig is. Publieke omroep op z’n best. Voor brave bankzitters is het een lesje straattaal, voor jongens die op straat rondlopen een duidelijke waarschuwing: doe niet zo stompzinnig. Van messen ga je dood.
In de eerste akte hoor je hoe drillrap klinkt: Ik pak m’n mes, je bent niet safe/een keer steken en je borst loopt leeg/Fok me niet op want ik kom gewapend/Twee keer... Je bent weg.
In de tweede akte omschrijft broer Volkan Aydin zijn dode broer: Bilal was altijd positief, vrolijk, gezellig. Was hij een vechtersbaasje? “Nee, hij kwam voor iedereen op.”
Akte 3 is een grimmig gesprek met onherkenbare jongens in een Groningse wijk. Ze vinden drillrap gewoon muziek, niets bijzonders. “Maar waarom dan die messen in die clips, en die pistolen?”, wil Ghosen weten. “We kunnen niet over grapjes rappen.” Doe maar stoer. Een jongen toont een flink keukenmes, en dan haalt een ander een verbijsterend groot kapmes uit zijn broek. Hij is 14. “Als ik in een andere wijk ben, heb ik wat op heup. Je moet je kunnen verdedigen.” “Kan je niet gewoon weglopen?”, probeert Ghosen. Nee, want ‘dan heb je een L gepakt’. Oftewel, ben je een loser.
Terug naar Den Haag, waar in scène 4 broer Aydin vertelt hoe het ging. “‘Bilal wacht’, schreeuwde ik nog. Toen ik aankwam, zag ik een jongen meerdere keren op hem insteken.” Een vriend: “Ze hadden blijkbaar een clipshoot ergens in de buurt van die drillrap waarin ze rondzwaaien met machetes, messen.”
In akte vijf hangt rapper Gaddafii uit Spijkenisse – check het nummer ‘13 n*ggers in prison’ – zijn masker aan de wilgen. Hij wil niet geassocieerd worden met jongens die in clips messen trekken. “Iedere 14-jarige die een bivakmuts opdoet, een cameraman connect en beweert dat-ie mensen steekt, is morgen een bekende drillrapper.” Al die stoere praat is gelogen, weet hij. “Als iedereen echt deed wat ze rapten, dan zaten ze morgen allemaal vast. Ze leven niet wat ze rappen.”
Dan eens een politieman in beeld. Ja, zorgelijk, het geweld wordt steeds zwaarder en de leeftijd steeds jonger. “Vanaf tien jaar zo’n beetje.”
De eindoproep van broer Volkan is hopelijk effectief. Kijkend in de camera: “De familie, wij zijn kapot. Tegen al die drillrappers zeg ik: man, wees een goed voorbeeld voor de jongeren, in plaats van met messen en pistolen in clipjes stoer te doen. Je beïnvloedt kleinere jongens die naar je opkijken. Leg dan ook uit: met dat gangsterleven bereik je niets. Want het einde voor elke gangster is: je zit of je gaat dood.”
Niets aan toe te voegen. Behalve dat de Groningse politie de 14-jarige kapmesjongen uit ‘Danny op straat’ probeert te vinden. Succes.