COLUMN: De invasie van de kamikaaskoppen

Nederlanders zijn dol op Antwerpen, dat weet iedereen die zich in het weekend wel eens in het stadscentrum waagt. Al dwalen er tegenwoordig meer noorderburen rond in ons uitgestrekte havengebied, dan er op een zaterdagavond een plasje staan te doen tegen de kathedraal.

Joris Van der Aa

De populariteit van onze haven bij onze Noorderburen valt met één woord te verklaren: cocaïne. De jongste weken werd de Antwerpse haven geconfronteerd met een ware invasie van Nederlandse uithalers, die in onze haven op zoek waren naar containers waarin cocaïne verstopt zou zitten. Maar liefst 22 uithalers die de vorige betrapt en opgepakt werden, bleken de Nederlandse nationaliteit te hebben.

Bij het Antwerpse parket schrokken ze zo van die cijfers, dat ze in een persmededeling nog eens wereldkundig maakten dat uithalers in Antwerpen kunnen rekenen op gevangenisstraffen tot vijf jaar. Het parket hoopt de Nederlandse desperado’s die hier bij nacht en ontij op zoek gaan naar blokken coke, te ontmoedigen. In de Rotterdamse haven zijn zogenaamde inklimmers evenzeer een echte plaag, maar de straf die betrapte uithalers in Nederland krijgen, is werkelijk om te lachen: een boete van 85 euro.

Een dag nadat ze op een containerterminal werden betrapt, klimmen ze vrolijk opnieuw over de draad in de hoop de jackpot binnen te halen. “Soms verdien ik één klap wat een advocaat op jaarbasis verdient”, zo verklaarde een Rotterdamse uithaler in een onthutsende reportage van de Nederlandse tv-maker Danny Ghosen. “Soms doe ik vier jobs op een week. Soms twee op één nacht.”

Nog onthutsender: de terminaluitbaters in Nederland hebben hun havenarbeiders de opdracht gegeven de “uithalers” geen strobreed in de weg te leggen, uit angst voor geweld. Om dezelfde reden zijn de havenbedrijven tegen strenge straffen. De onderwerping aan de drugsmaffia is een feit.

Onwetendheid

Maar waarom worden vooral Nederlandse uithalers gepakt in de Antwerpse haven? Onwetendheid over de strenge straffen die de Antwerpse rechtbanken uitdelen, zou een factor kunnen zijn. Maar de werkelijk zit net iets complexer in mekaar. De uithalingen waarbij Nederlandse jongens worden betrapt, zijn stuk voor stuk zogenaamde last minute uithalingen of ‘kamikaze-uithalingen’die worden ondernomen wanneer een uithaaloperatie eigenlijk al mislukt is of verbrand is.

De organisatie weet dat de politie hun container in de gaten houdt, bijvoorbeeld omdat er al leden van de organisatie werden gearresteerd, maar toch wil men nog een ultieme poging doen om de miljoenenlading cocaïne te redden. Omdat de kans bijna 100% is dat een kamikaze-uithaler wordt betrapt, weigeren de Antwerpse uithaalbazen om nog voetvolk op te offeren. In het verleden is al gebleken dat betrapte uithalers begonnen te babbelen bij de politie en de namen van hun opdrachtgevers onthulden aan de speurders. En net dat is wat de grote jongens willen vermijden. Ze laten liever een lading schieten, dan het risico te lopen in handen van de gerechtelijke politie te vallen. Wat je verliest, kan je terugverdienen, zo redeneren ze.

De Nederlandse bendes zijn wel bereid om voetvolk op te offeren, ook al is er maar een waterkans dat een lading coke gered kan worden. De Nederlandse drugsbazen weten dat hun soldaten hun mond zullen houden. De verhoren van Nederlandse criminelen duren doorgaans erg kort. Meer dan het woord “zwijgrecht” komt er niet over hun lippen.

Terug naar media